Gat van Serton

Gat van Serton

Het ‘gat van Serton’, dat een plekje krijgt in het eerste deel van het Leidsche Rijn Park, is een voormalige zandafgraving.
Mevrouw J.Algra-Serton, geboren in 1921 aan de Alendorperweg, weet er alles van. Haar vader Willem Serton (geboren in 1896) had indertijd een handelskwekerij op Alendorp. Het ‘gat’ lag op zijn terrein. ,,Mijn vader had een Vlaamse tuinder in dienst, Raymond Tournet.’’ Deze Vlaming zat tijdens de eerste wereldoorlog in een kamp. Hij hield daar lezingen over bosbouw. Benjamin Boers, een van de grondleggers van de plaatselijke tuinbouw, haalde hem naar Vleuten. ,,Tournet was in België opgegroeid tussen de palmen en de geraniums. Van hem kwam het idee om in Vleuten asperges te gaan verbouwen. Daar was zand voor nodig. Daarom werd vanaf 1920 zand getrokken op het land van mijn vader. Die put werd om de twee jaar uitgebaggerd. Zo ontstond die plas. Wij gingen daar als kinderen vaak zwemmen. Dat was ‘s zomers vaste prik.”

Toen de Vleutense pastoor Ohl hoorde dat jongens en meisjes tegelijkertijd zwommen in de vrije natuur, stak hij daar een stokje voor. Er kwamen gescheiden zwemuurtjes. ,,De dochter van Gresnigt organiseerde dat. Er is bij die plas later ook een kleedhokje gebouwd en een steiger met een trapje. Bij de steiger werd het gat uitgediept, zodat we daar konden duiken. Het kroos hielden we weg met een paal.’’ Het zwemmen in het ‘gat’ heeft geduurd tot ongeveer 1940, schat mevrouw Algra-Serton

Op 7 april 2004 gepubliceerd op www.utrechtsnieuwsblad.nl – door Inge van den Blink.